โดย นุ่น ดำดง เผยว่าทุกอย่างมันเปลี่ยนจากช่วงแรกเยอะเลยกับการแสดง ตนเป็นคนเล่นเองยังรู้สึกได้เลย ถ้าไม่ได้รู้สึกคงไม่กล้าที่จะเดินเข้าไปถามเขาตรงๆ แบบนั้น คือทั้งโรงลิเกมันไม่ได้คุยจอย จากที่เคยคุยจอยกันคือปกติ แต่อันนี้คือหัวหน้าเลย เพราะว่าเราก็เล่นกับเขาหน้าเวที
ตรงไหนมันอึดอัดตรงไหนมันปรับไม่ได้แล้ว เพราะเราพยายามมาหลายเดือนแล้ว รู้สึกว่าไม่ใช่ความสุขแล้วก็ถอยออกมา แต่ก็ไม่ได้ทิ้งลิเก พยายามปรับความเข้าใจทุกอย่างแล้ว หนูพยายามแก้และพยายามทำความเข้าใจในทุกๆ อย่างที่เกิดขึ้น แต่ตนจะอยู่ยังไงอยู่ไปก็ไม่มีใครคุยด้วย ตนจะทำงานยังไง
ได้เคลียร์แล้วแต่ตนก็ได้คำตอบมาหนูก็มาบอกในส่วนของตนว่าตอนนี้ถอยออกมา ไม่รู้ว่าครั้งหน้าจะเป็นยังไง ตนยังมีพ่อมีแม่ ตอนนี้หนูขอไปตั้งหลัก ขอบคุณพี่ๆ ที่เข้ามาฟัง เข้าใจขอบคุณมากๆ ตนก็ยังเป็นรอยยิ้มของพี่ๆ เหมือนเดิม ยังเป็นเสียงหัวเราะของพี่ๆ เหมือนเดิม ขอบคุณทุกคน
นอกจากนี้ ดำดงก็เผยว่า เคยคิดว่าที่เขาตึงกับตน เพราะเรามางานช้า บกพร่อง ไม่ได้มาออกแขก ไม่ได้มารำ ไม่ได้อะไร หัวหน้าเขาตึงกับเราเรื่องนั้นหรือเปล่า ตนก็เลยปรับ อย่างที่ทุกคนเห็น เดือนเม.ย ไม่ได้รับงานไลฟ์เลย บอกพี่สาวว่าหยุดรับงานไลฟ์ก่อนดีกว่า กลัวว่าจะเป็นเรื่องนี้ที่บกพร่อง ไม่ได้มาทำหน้าที่ ก็เลยปรับเปลี่ยน ลองไม่รับงานไลฟ์ มางานให้ตรงเวลา แต่พอปรับแล้ว มางานตรงเวลา ทำหน้าที่ปกติ กลับไม่มีใครคุยเลย หนักกว่าเดิมคือไม่คุยเลย ตนก็เริ่มค้างคาอยู่ในใจ ลำบากใจ ไม่รู้ทำอะไรผิด คนในวงก็ไม่คุยกับตน
